TUŽBA U SAD

Traže da Bajden objavi sva preostala dokumenta o ubistvu Kenedija

Neprofitna fondacija tužila je u srijedu administraciju američkog predsjednika Džoa Bajdena zbog njegove odluke da odloži objavljivanje vladinih dokumenata u vezi sa ubistvom predsjednika SAD Džona Kenedija. Tužbu je podnijela Fondacija Meri Ferel (MFF), koja ima sveobuhvatnu onlajn bazu podataka o ubistvu predsjednika 1963. godine u Dalasu. Za to ubistvo okrivljen je Li Harvi Osvald, ali je par dana nakon zločina i sam ubijen. Kenedijeva smrt je dugo bila predmet intenzivnog interesovanja, spekulacija i teorija zavjere.

Advokati fondacije su u tužbi citirali savezni zakon iz 1992. godine, to jest Akt o prikupljanju dokumenata o ubistvu predsjednika Džona Kenedija, kojim je određen 27. oktobar 2017. godine kao krajnji rok za vladu da objavi javnu evidenciju u vezi sa ubistvom.

Kako piše londonski list "Gardijan", kada je došao taj datum ondašnji predsjednik SAD Donald Tramp odložio je objavljivanje nekih dokumenata do 2021. godine, navodeći zabrinutost za nacionalnu bezbjednost.

Prošlog oktobra, Bajden je potpisao memorandum kojim se ponovo odlaže objavljivanje do 15. decembra ove godine.

Kašnjenja su blokirala objavljivanje oko 15.000 dokumenata, napisali su advokati Fondacije u svojoj tužbi, "lišavajući istraživačima i istoričarima mogućnost da saznaju više o atentatu“

"Ovi neuspjesi su doveli do konfuzije, praznina u evidenciji, pretjerane klasifikacije i potpunog odbijanja pristupa hiljadama dosijea u vezi sa ubistvom, pet godina nakon zakonskog roka za potpuno objelodanjivanje“, navodi fondacija na svojoj veb stranici.

Danas,  sedamdeset odsto neobjavljene dokumentacije, piše "Gardijan" je pod kontrolom CIA, a 23 odsto kontroliše FBI.

Tužba MFF fondacije, podnijeta Federalnom sudu u San Francisku, sadrži zahtjev sudiji da proglasi da Bajdenov memorandum krši Akt o JFK i da objavi sve zapise u "najranijem mogućem roku“.

Takođe se nastoji primorati vlada da objasni sve nejasnoće i zašto je odlučila da zadrži određene podatke.

Novembra 1963. godine Kenedi je u društvu svoje supruge Žakline i guvernera Teksasa Džona Konolija u otvorenoj limuzini paradirao ulicama Dalasa.

Kasniji nalazi Vorenove komisije, koja se bavila atentatom, ukazuju da je bivši marinac Li Harvi Osvald tog dana, sa šestog sprata zgrade Teksaškog skladišta knjiga, u kome je bio zaposlen, ispalio tri hica iz puške ka predsjedničkoj koloni. Kenedi je preminuo od posljedica ranjavanja.

Komisija je ponudila verziju po kojoj je samo sat vremena posle atentata Osvald usmrtio i policajca J.D. Tipita koji je ga je legitimisao. Ubrzo je uhapšen i optužen za pomenute zločine iako je negirao krivicu, tvrdeći da je "žrtveno jagnje".

U nedjelju, 24. novembra, Osvald je u prisustvu velikog broja policajaca, novinara i fotoreportera sproveden u podrum lokalnog zatvora, kako bi bio prebačen u drugi zatvor. Taj događaj je prenosila televizija i čitava zemlja je pratila njegovo pojavljivanje pred kamerama prije nego što će biti deportovan u okružni zatvor.

Osvald se u pratnji policije pojavio pred kamerama ne sluteći da su to poslednji trenuci njegovog života. Vlasnik noćnog kluba iz Dalasa Džek Rubi je uspio da istupi iz gomile i pred šokiranim milionskim gledalištem u živom prenosu jednim hicem iz pištolja pogodio Osvalda. 

Rubi je preminuo u zatvoru četiri godine kasnije, objašnjavajući odluku da ubije Osvalda željom da zaštiti udovicu Žaklinu Kenedi od svjedočenja i sudskog postupka. 

Cijeli događaj i danas, skoro šest godina kasnije, izaziva veliku pažnju. Plasirane su razne teorije, poznati režiser Oliver Stoun je u filmu JFK iz 1991. godine promovisao tvrdnju da je postojala masovna zavjera, u koju su bili umiješani pojedini djelovi vojnog i bezbjednosnog aparata i tajnih službi, te Kenedijevi saradnici, a i da su atentat i kasnije zataškavanje bili u stvari državni udar.

Moglo se čuti i da je na Kenedija pucano sa tri različite lokacije. 

Vorenova komisija, koja je formirana po zahtjevu Kenedijevog potpredsjednika i kasnijeg predsjednika SAD Lindona Džonsona, da ispita okolnosti ubistva, utvrdila je da je Osvald djelovao sam i da nije bilo zavjere.