B.Bu. [ b92 ]

BONSAI KAO TERAPIJA

Hobi koji oslobađa od stresa

Japanska bonsai stabla su prava umjetnička djela, koja odišu stilom i sofisticiranošću.

Nasuprot mnogim mišljenjima, „bonsai” drvo nije sorta biljke. To je način odgajanja određenih vrsta drveća i žbunova kako bi dobili formu drvceta, a da pri tom izgledaju starije nego što zapravo jesu.

Bonsai biljke su krajem prošlog vijeka postale popularne širom svijeta. Na japanskom, termin potiče od kombinacije japanskih riječi „bon” i „sai”, što označava drvo u saksiji, odnosno biljku koja je smještena u posudu.

Japanska umjetnost uzgajanja minijaturnih stabala u saksijama, zasniva se na principima harmonije, ravnoteže i ljepote. Mnogi ljudi održavaju bonsai biljke u svojim domovima kao hobi i sredstvo za oslobađanje od stresa.

Bonsai stabla mogu biti različitih vrsta, oblika i veličina, ali im je zajedničko to što zahtijevaju pažljivu njegu i održavanje.

Bonsai biljke, kažu, pružaju osjećaj mira i spokoja, često povećavajući opšti emocionalni doživljaj prostora. Osim toga, održavanje bonsaija može biti terapeutska aktivnost, jer pruža priliku za opuštanje i koncentraciju dok se brinete o biljci.

Bonsai, takođe, podstiče odgovornost i disciplinu, jer zahtijeva redovno zalivanje, orezivanje i brigu o njegovom zdravlju.

Estetski, ove male stilizovane biljke pružaju jedinstven i elegantan dodatak enterijeru, unoseći ljepotu prirode u zatvoren prostor. Kako zauzimaju malo prostora, savršen su izbor za ljude koji žive u urbanim sredinama sa ograničenim prostorom.

U Japanu smatraju da malo bonsai stablo podstiče na meditaciju, relaksaciju i smanjuje stres, a takođe, budi i kreativnost, koncentraciju i pažnju, jer zahtijeva strpljenje u oblikovanju i orezivanju.

Bonsai je nastao u Kini prije više od 2000 godina, gdje se zvao „penđing”. Japanci su usvojili ovu umjetnost u 6. vijeku, kada su budistički monasi donijeli bonsai biljke iz Kine. Japanci su razvili svoj jedinstveni stil i filozofiju bonsaija, koja se zasniva na principima „vabi-sabi”, koja slavi nesavršenost, jednostavnost i prirodnost.

Ako se pravilno njeguju, bonsai biljke mogu živjeti veoma dugo. Zalivaju se jednom dnevno, orezuju jednom mjesečno, presađuju jednom u 2-5 godina i đubre jednom u 2-4 nedjelje. Treba ih izlagati dovoljnoj količini svjetlosti i vazduha, štititi od pretjerane toplote, hladnoće i insekata.

Neki od najstarijih bonsai stabala na svijetu imaju više od 1000 godina. Najstarije bonsai stablo na svijetu je „Fikus retuza Lin”, koje se nalazi Bonsai muzeju, u Krespi, u Italiji. Ovo stablo je staro oko 1000 godina i visoko je 3 metra.

Bonsai se klasifikuju prema različitim kriterijumima, kao što su veličina, oblik, stil i vrsta. Postoje četiri osnovne veličine bonsaija: „mame” (manje od 15 cm), „šohin” (15-25 cm), „čuhin” (25-46 cm) i „dai” (veće od 46 cm). Postoje i mnogi oblici i stilovi bonsaija, a biljne vrste koje mogu da se gaje u formi bonsaija najčešće su čempres, bor, javor, azaleja, fikus i maslina.