B.Bu. [ Blic ]

Istinita bajka sa tužnim krajem o glumici koja je postala princeza

Princeza Grejs Keli je osvojila i Holivud i Monako, i platila visoku cijenu.

Postoje biografije koje zvuče kao da su ispisane perom maštovitog pripovjedača, a ipak su u potpunosti stvarne. Takva je priča Grejs Keli, američke glumice čiji je „hladni holivudski glamur” osvojio svijet prije nego što je postao dio evropske istorije.

Rođena u Filadelfiji, oblikovana na filmskom platnu i ovjenčana u Monaku, Grejs je živjela život koji je premostio granice između umjetnosti i aristokratije, između sna i stvarnosti.

Njeno ime Grejs (Grace) u prevodu znači „milost“, „gracioznost“ ili „otmenost“, što su osobine koje su postale njen zaštitni znak mnogo prije nego što je zakoračila u palatu.

Grejs Patriša Keli je rođena 12. novembra 1929. godine u Filadelfiji (Pensilvanija, SAD) u bogatoj porodici. Njena majka, Margaret Ketrin Majer, bila je šampionka u plivanju i model njemačkog porijekla, dok je otac, Džon Keli, bio olimpijski šampion u veslanju i biznismen irskog porijekla.

Kao treće od četvoro djece, Grejs je odrasla sa dvije sestre, Margaret Ketrin i Elizabet En, i bratom, Džonom Brendanom Kelijem mlađim. Svi su stekli dobro obrazovanje i pohađali privatne katoličke škole tokom školskih godina.

Grejs se još školovala u manastiru Dama Uspenja Presvete Bogorodice u Filadelfiji kada je sa 12 godina napravila prve korake na sceni. Glumila je u predstavi „Nosači baklji“ koju je napisao njen ujak, dramski pisac Džordž Keli. Ubrzo je počela da sanja da postane glumica.

U svojim ranim dvadesetim godinama 1947, ohrabrena od strane svog ujaka, preselila se u Njujork i upisala na Američku akademiju dramskih umjetnosti, prestižnu dramsku školu.

Početak karijere
Da bi platila studije, Grejs je počela da se bavi manekenstvom. Postala je reklamni model, pozirajući za Koka-Kolu, Kolgejt i Old Gold cigarete. Grejs Keli je bila primijećena zbog svog talenta i harizme. Karijeru je započela na televiziji, u seriji „Kraft Television Theatre“ 1948. godine, a istovremeno se pojavila u predstavi „Otac“ na Brodveju.

Početkom pedesetih godina 20. vijeka, imala je brojne pojave u televizijskim serijama. Njena prva filmska uloga bila je u filmu Henrija Hataveja „14 sati“ (1951), ali će tek drugi film u njenoj karijeri „promijeniti njenu dimenziju”, piše Šoubiz dejli.

Godine 1952, Grejs Keli je dobila svoju prvu ulogu u vesternu Freda Zinemana „High Noon“, pored Garija Kupera. Film je bio dobro prihvaćen i osvojio je nekoliko nagrada, uključujući četiri Oskara.

Grejs Keli je privukla pažnju Holivuda.

Od glumice do princeze za godinu dana
Fasciniran njenom ljepotom i očaran njenim misterioznim izgledom, reditelj Alfred Hičkok je vidio izvanredan potencijal u mladoj glumici. Sarađivali su na filmovima „Pozovi M radi ubistva“ (1954), „Zadnji prozor“ (1954) i „Uhvatiti lopova“ (1955), gdje je Kelijeva ostvarila kultne uloge u svima.

Godine 1955. osvojila je Oskara za najbolju glumicu za ulogu u filmu „The Country Girl“ (1954), u režiji Džordža Sitona. U proljeće 1955. Grejs Keli je pozvana na Filmski festival u Kanu da promoviše film „Pozovi M radi ubistva“.

Tokom boravka na Azurnoj obali, fotograf iz Paris Match-a predložio je fotografisanje nekoliko kilometara od Kana. Upravo u tom kontekstu, 6. maja 1955. glumica je pozvana u Palatu u Monaku, gdje je upoznala princa Renijea Trećeg Grimaldija.

Prema riječima očevidaca, bila je to ljubav na prvi pogled. Nakon susreta, princ od Monaka i Grejs Keli su redovno pisali jedno drugom i započeli su romansu na daljinu.

Renije Treći je posjetio porodicu Keli za božićne praznike 1955. godine, a nekoliko dana kasnije, 6. januara 1956. godine, objavio je njihovu vjeridbu. Četiri mjeseca kasnije, Grejs se preselila u Monako, a njeno vjenčanje sa princom od Monaka proslavljeno je samo nekoliko dana nakon njenog dolaska, 18. aprila 1956. godine.

Američka glumica je postala princeza Monaka manje od godinu dana nakon što je upoznala svog princa. Kao član kraljevske porodice Monaka, Grejs je odlučila da se posveti svojim dužnostima i odgovornostima prema monegaškom narodu i odustala je od filmske karijere, iako je bila na njenom vrhuncu.

Njen posljednji film, mjuzikl „Visoko društvo“, objavljen je 1956. godine. Devet mjeseci nakon vjenčanja, 23. januara 1957. godine, Grejs Keli je rodila svoju prvu kćerku, princezu Karolinu. Kraljevski par je potom dočekao dječaka Alberta u martu 1958. godine, koji je postao suvereni princ 2005. godine, a najmlađa princeza Stefani rođena je u februaru 1965. godine.

Ikona Monaka
Grejs se posvetila svojim novim dužnostima i naučila francuski za samo tri mjeseca. Narod Monaka ju je obožavao i prihvatio za samo nekoliko nedjelja. Pored raskošnih prijema, princeza je predstavljala Le Rocher na zvaničnim događajima, bila je uključena u promociju umjetnosti i kulture u Monaku i podržavala brojne dobrotvorne organizacije.

Le Roše (na francuskom „Stena“ ili „Hridina“) je najstariji i najpoznatiji dio Monaka, visoka stijena iznad mora na kojoj se nalazi Kneževska palata. To je istorijsko jezgro države, mjesto sa kog je dinastija Grimaldi vladala još od 13. vijeka. Uske uličice, stare zidine i pogled na Luku Monako čine ga simbolom kneževine.

Za Grejs Keli, Le Rocher nije bio samo geografski pojam, ona je postala njegova živa ikona.

Njeno prisustvo je podiglo ugled male države na Azurnoj obali širom svijeta. Godine 1960, princeza Grejs od Monaka je dizajnirala i novi dres za AS Monako, kraljevski fudbalski klub.

Ali, kako je vrijeme prolazilo, njen život je bivao sve manje holivudski i postajao sve tužniji. Godine 1962, Alfred Hičkok joj je ponudio glavnu žensku ulogu u svom filmu „Nema proljeća za Marni“, ali princ Renije je odbio da joj dozvoli učešće. Princeza je morala sa žaljenjem da odbije ponudu.

„Jedno od mojih rijetkih žaljenja je to što nisam imala priliku da procvjetam kao glumica. Odustala sam od profesije prije nego što sam i stigla tamo“, priznala je novinaru na svoj 40. rođendan.

Princeza Grejs od Monaka je 13. septembra 1982. godine doživjela strašnu saobraćajnu nesreću dok je vozila svoju kćerku Stefani, tada 17-godišnjakinju, na aerodrom u Nici. Grejs je preminula dan nakon nesreće od moždanog krvarenja u bolnici „Princeza Grejs”. Imala je 52 godine.

Uprkos kratkoj filmskoj karijeri i preranoj smrti, princeza Grejs od Monaka je ostavila trag u svojoj eri. Više od četrdeset godina nakon njene smrti, sjećanje na nju se i dalje poštuje kroz dobrotvorne događaje, posebno one koje organizuje Fondacija princeze Grejs, koju je osnovala 1964. godine, kao i slike i statue, filmove i dokumentarce koji opisuju njen život.