M.M.Lj.

CGO: Štrpci kao sinonim surovosti ratnih zločina počinjenih 90-ih

Centar za građansko obrazovanje (CGO) podsjeća da se sjutra - 27. februara - navršavaju 32 godine od otmice i ubistva putnika iz voza koji je saobraćao na pruzi Beograd – Bar.

Brzi voz 671 koji je išao iz pravca Beograda, prisilno je zaustavljen u stanici u Štrpcima i iz njega je izvedeno, a kasnije i ubijeno, 20 lica nesrpske nacionalnosti. Najstarija žrtva ovog zločina imala je 59 godine, a najmlađa svega 16 godina. Do danas su pronađeni ostaci samo četiri osobe. 

“Ovaj voz je, kako je i utvrđeno u odvojenim sudskim procesima, bio pod pratnjom dva policajca, kojima je bio dat pisani nalog da Vojsci Republike Srpske omoguće legitimisanje putnika i odvođenje vojnih obveznika Republike Srpske, što je zloupotrijebljeno. Otpravniku vozova je rečeno da su u vozu dezerteri i šverceri oružja, a on je u strahu za sopstveni život, od strane naoružanih vojnika, dao vozu znak za zaustavljanje u toj stanici”, podsjećaju u saopštenju koje potpisuje koordinator programa Ljudska prava Damir Suljević. 

Nakon što je voz zaustavljen, podsjeća Suljević, vršeno je legitimisanje putnika od strane pripadnika Interventne čete Višegradske brigade Vojske Republike Srpske, i iz voza su izvedeni, kasnije i ubijeni Esad Kapetanović, Iljaz Ličina, Fehim Bakija, Šećo Softić, Rafet Husović iz Bijelog Polja, Halil Zupčević iz Trebinja, Senad Đečević iz Bara, Jusuf Rastoder iz Berana, Ismet Babačić iz Podgorice, Tomo Buzov iz Beograda, Adem Alomerović, Muhedin Hanić, Safet Preljević, Džafer Topuzović iz Brodareva, Rasim Ćorić, Fikret Memović, Fevzija Zeković, Nijazim Kajević, iz Prijepolja i Zvjezdan Zuličić iz Sarajeva, kao i jedno nepoznato lice afričkog porijekla. 

“Oteti su, nakon izvođenja iz voza, odvedeni u fiskulturnu salu jedne škole u selu Prelovo kod Višegrada, gdje su im oduzete sve lične stvari, novac i nakit, a potom su, pretučeni i vezani žicom, ponovo ukrcani u kamion i odvedeni do jedne zapaljene kuće u selu Mušići, na teritoriji iste opštine. Dalje su, u grupama, odvođeni do garaže te kuće, gdje su ubijani iz automatskog oružja”, navodi se u saopštenju.

U svjedočenju jednog od osuđenih za ovaj zločin, Nebojše Ranisavljevića, pred istražnim sudijom Višeg suda u Bijelom Polju se navodi: “U jednom momentu, jedno lice je pokušalo da pobjegne pa sam na njega ispalio rafal metaka. Ovo lice je počelo da kuka govoreći „jao majko moja“. Nakon ovog, Lukić je izašao iz garaže i kada je bio upoznat šta se dogodilo prišao je i bajonetom zaklao ovo lice koje je davalo znake života.”

Dalje objašnjava da je i, na drugoj strani, neko drugi pokušao da bježi i da je likvidiran na isti način od strane drugog uniformisanog lica, kao i da su ubijeni putnici bačeni u obližnju rijeku Drinu.

Krivični postupci za počinjene zločine vođeni su u tri države – Crnoj Gori, Srbiji i Bosni i Hercegovini.

“Zbog ovog zločina na kazne zatvora u trajanju od 10 do 15 godina osuđeno je preko 10 pripadnika grupe koja je izvršila otmicu, među kojima je i Nebojša Ranisavljević, koji je prvi iz te grupe osuđen 2002. godine, i to pred Višim sudom u Bijelom Polju. Za otmicu u Štrpcima nikada nije suđeno Milanu Lukiću, koji je pred Haškim tribunalom osuđen na doživotni zatvor zbog drugih zločina počinjenih u Višegradu”, navodi se u saopštenju.

Početkom marta, CGO će objaviti publikaciju koja uključuje obimnu sudsku dokumentaciju iz predmeta protiv Nebojše Ranisavljevića, pravosnažno osuđenog za ovaj zločin.