[ Objavio: I. P. ]

DIREKTOR ISTORIJSKOG

Nijesam predložio da Antić piše o 1918.

Direktor Istorijskog instituta Radoslav Raspopović odbio je da prokomentariše poziv srpskim istoričarima Čedomiru Antiću i Milošu Koviću da napišu tekstove za tematski broj Istorijskih zapisa posvećen 1918. godini, piše Pobjeda.

“Nemam namjeru da bilo što vama komentarišem. Demanti je okačen na sajtu, pročitajte ga i ako vam što tu ne bude jasno, zovite me”, rekao je kratko Raspopović za Pobjedu.

Taj list objavio je juče da je direktor Istorijskog instituta Crne Gore Radoslav Raspopović pozvao 27. novembra istoričare Čedomira Antića i Miloša Kovića da napišu članak za tematski broj Istorijskih zapisa posvećen 1918. godini.

Direktor Instituta Radoslav Raspopović u reagovanju tvrdi da on “lično nije predložio niti Čedomira Antića niti Miloša Kovića, već se u odnosu na spisak mogućih učesnika oslonio, sa punim povjerenjem, na mišjenje članova Redakcije”.

“Konačan spisak pozvanih nije mi bio poznat, ali preuzimam punu odgovornost za sve eventualne propuste Redakcije, koje ja zaista ne vidim", naveo je on, između ostalog.

Kako kaže, tekst objavljen u Pobjedi, kao i druga pisma koja dobijaju "doživljava kao vid brutalnog pritiska na rad Istorijskog instituta i sužavanje prostora i onemogućavanje bavljenjem naučnim radom".

"To je urađeno tendenciozno i unaprijed, jer taj tematski broj Časopisa 1-2/2018. nije objavljen, štaviše, rad na usvajanju rukopisa za štampu nije ni započet zbog neadekvatnog broja prispjelih radova. Da smo čak i dobili radove naučnika iz Srbije, to još ne znači da bi bili objavljeni u našem časopisu, koji praktikuje proceduru objavljivanja nakon dobijanja pozitivnih recenzija, postupkom anonimnog recenziranja (double peer review) i zauzimanja o njima stava Redakcije”, naveo je Raspopović.

On je naglasio da je redakcija časopisa Istorijskih zapisa na sjednici održanoj 29. juna odlučila da “broj 1-2 za 2018. godinu bude posvećen burnim događajima koji su se desili 1918. godine, i koji su imali prekretnički značaj za istoriju Crne Gore, ali i istoriju Evrope u cjelini”.

“Zamisao je bila da se formulisanjem teme opšteg karaktera: '1918. u Crnoj Gori' obrade sva značajna pitanja vezana za okončanje Prvog svjetskog rata, Mirovnu konferenciju u Parizu, Podgoričku skupštinu…”, istakao je Raspopović u reagovanju.

Stav Redakcije je, kako kaže, bio da se kao mogući autori tekstova pozovu svi kompetentni naučni radnici iz Crne Gore i drugih zemalja.

“Pri tome smo imali u vidu da je časopis međunarodnog karaktera, da ima međunarodnu redakciju, a da o svim pitanjima o kojima postoje sporovi treba čuti suprotstavljena mišljenja i otvoriti prostor za budući naučni dijalog u naučnom časopisu”, naveo je on.

Nakon što su pozivi poslati, Raspopović navodi da su odgovor dobili samo od Šerba Rastodera u smislu pohvale takvoj inicijativi i do današnjeg dana samo rad jednog autora: Srđana Mićića: “Crnogorci u jugoslovenskoj diplomatskoj službi između dva svjetska rata”.

“Znatno prije pomenute sjednice stigao je rad dr Žarka Lekovića, 'Svetozar Tornio, nacionalni radnik, državnik i naučnik', koji nismo prihvatili za neku od ranijih svesaka časopisa, već ostavili da prođe proceduru objavljivanja, za tematski broj koji smo ranije planirali”, pojasnio je Raspopović.

On je kategoričan i da nije govorio u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti na skupu na kome su se takođe čule poruke protiv Crne Gore, njenog identiteta i državnosti.

“Što se pak tiče informacije da sam bio jedan od govornika na skupu u SANU: 'Kraj rata, Srbi i stvaranje Jugoslavije', informacija je potpuno netačna. Na pomenuti skup nisam išao, niti učestvovao u njegovom radu. Tačnost ovih navoda možete provjeriti na više načina”, zaključio je on.