M.M.Lj.

NAUKA OTKRIVA

Zbog čega se delfini smješkaju jedni drugima

Kao i ljudi, delfini se tokom igre smiješe drugim delfinima. Prema najnovijoj studiji, razlog je izbegjavanje nesporazuma.

Studija objavljena u Žurnal sajensu (Journal Science) otkrila je da delfini imaju neobičan izraz sa poluotvorenim ustima koji podsjeća na osmjeh, prenosi rts.rs.

Tim istraživača iz Francuske i Italije posmatrao je 11 delfina tokom igre u akvarijumima u Francuskoj i Italiji.

Ali istraživači u Evropi su iznijeli dokaze koji sugerišu da je osmjeh kod dobrih delfina zarobljenih (u akvarijumima) prijateljski gest.

Govoreći o osmjehu kod delfina, Heder Hil, profesorka psihologije na Univerzitetu Sent Meri u San Antoniju (Teksasu), koja nije bila uključena u studiju, upozorava da ne treba insistirati na ekstrapolaciji.

„Otvorena usta delfina tokom igre sugerišu na njihov vid komunikacije. I ne bih rekla da je uvek osmjeh u pitanju. Ako je tim u pravu, to sugeriše da su nasmijejana ‘lica’ delfina izrazi koji imaju duboke korijene u biologiji sisara, ne samo na kopnu već i u moru“, istakla je profesorka.

„Opuštena otvorena usta kod majmuna dok se igraju, pa čak i ljudski smijeh, univerzalni su znak razigranosti, koji signalizira zabavu i izbjegavanje sukoba.

Prethodni dokazi sugerišu da primati, konji, divlji i domaći psi takođe imaju opuštene izraze lica sa otvorenim ustima, uglavnom kada se igraju. Rađena studija prva je koja sugeriše da morski sisari rade isto.

Poznato je da su dobri delfini izuzetno razigrani u svim uzrastima, njihova vizuelna komunikacija je relativno nedovoljno istražena.

Nalazi ne mogu u potpunosti da isključe da delfini koriste otvorena usta u raznim situacijama, ali rezultati se poklapaju sa prethodnim hipotezama koje sugerišu da su osmjesi prijateljski.

Istraživanje je sprovedeno samo među zarobljenim delfinima, tako da je teško reći kako bi se ova vrsta ponašala u divljini.

„Iako smo daleko od razumijevanja evolucionog porijekla igre prisustvo signala otvorenih usta i brza mimikrija u filogenetskom stablu sisara ukazuje na relevantnost takvih vizuelnih mehanizama u oblikovanju složene komunikacije”, tvrdi tim istraživača.

Istraživači su takođe primijetili važnost komunikacije delfina tokom njihove igre i rekli da bi ovo mogla biti baza za buduća istraživanja pošto oni nisu snimili ove signale.

„Delfini su razvili jedan od najzamršenijih vokalnih sistema u životinjskom svijetu, ali zvuk ih takođe može izložiti predatorima”, rekao je u saopštenju odgovarajući autor Livio Favaro, zoolog sa Univerziteta u Torinu.

„Kada se delfini igraju zajedno, mješavina zvižduka i vizuelnih znakova pomaže im da sarađuju i postignu ciljeve, što je strategija posebno korisna tokom društvene igre kada su manje na oprezu predatora”, dodao je on.

Svi delfini posmatrani za ovu studiju žive u zatočeništvu. Hil je primijetio da se „nasmijano” ponašanje vjerovatno dešava i u divljini, ali možda rjeđe, jer provode više vremena tražeći hranu i izbjegavajući predatore.

„Sljedeći korak bi bio da uradimo istu metodologiju u istraživanju sa divljim vrstama”, navela je Heder Hil.