Štefan Nestler  [ DW ]

23. 09. 2025. 15:00

Preminula teniska legenda Nikola Pilić

Nikola Niki Pilić obeležio je najuspješniji period srpskog, ali i njemačkog muškog tenisa. Pod njegovim vođstvom, Njemačka je tri puta osvojila Dejvis kup, takmičenje koje se u tenisu smatra ekipnim svjetskim prvenstvom. U Geteborgu 1988. i u Štutgartu 1989. ekipu je predvodio Boris Beker, a 1993. u Diseldorfu kapiten tima bio je Mihael Štih, još jedan njemački pobjednik Vimbldona.

Kasnije je Pilić do titule u Dejvis kupu stigao i sa Hrvatskom (2005. sa Ivanom Ljubičićem), kao i sa Srbijom (2010. sa Novakom Đokovićem). Niko drugi u istoriji nije osvojio to takmičenje s tri različite nacije.

Prvi teniski profesionalac iz istočne Evrope

Nikola Pilić je i kao igrač ispisao istoriju tenisa. Rođen je 1939. u Splitu, a s 22 godine odlučio se za profesionalnu karijeru, postavši tako prvi igrač van kruga zapadnoevropskih zemalja koji je napravio taj korak. Kao igrač je osvojio četiri turnira u pojedinačnoj konkurenciji.

Grend slem titulu u singlu nikada nije uspio da osvoji, a najbliže joj je bio 1973. godine kada je stigao do finala Roland Garosa. Ali tamo nije imao izgleda protiv Rumuna Ilije Nastasea.

Pobuna igrača zbog njegove suspenzije

Kako bi mogao da nastupi u Parizu, Pilić je odbio da igra Dejvis kup meč za tadašnju Jugoslaviju. Kao kaznu, bio je suspendovan za Vimbldon 1973. Iz protesta, 73 od tadašnjih 90 članova sindikata profesionalnih igrača odbilo je da nastupi u Vimbldonu, među njima i branilac titule Sten Smit iz SAD.

U parovima je ipak došao do titule Grend slema: 1970. na Ju-Es Openu u Njujorku, zajedno s Francuzom Pjerom Bartesom.

Karijera trenera i selektora

Godine 1977. završio je igračku karijeru i posvetio se trenerskom poslu. Rad u Njemačkom teniskom savezu (DTB) započeo je 1982, a četiri godine kasnije postao je Dejvis kup selektor Njemačke. Godinu kasnije dobio je i njemačko državljanstvo.

„Onaj ko se ne bori kao životinja, ko ne radi, taj ne može ni da uspije“, govorio je Pilić, poznat kao zahtjevan trener. Iako su ga neki igrači kritikovali zbog autoritarnog stila, rezultati su mu davali za pravo.

Njegova era njemačkog selektora završila se 1997. godine, nakon čega je još savjetovao DTB.

U Minhenu i Hrvatskoj vodio je teniske akademije za mlade talente, a 2014. preselio se u Opatiju, gdje je do smrti živio povučenim životom.