Nebojša Šofranac

Odlazak legendarnog šjora: Nikola Pilić i njegovih 100 generacija

Umro je u 87.godini Nikola Pilić, simbol tenisa SFR Jugoslavije, svjetska zvijezda 60-ih i 70-ih, majstor i buntovnik, igrač koji je bio sedmi u vrijeme profi tenisa prije open ere od 1973, bio suspendovan sa Vimbldona, igrao finale Rolan Garosa sa čuvenim Nastaseom 1973. u 34.godini, finale Vimbldona 1962. u paru sa Jovanovićem, a potom činio novi famozni par sa Franulovićem.

Osvojio je US Open 1970. u dublu sa Francuzom Bartezom. A potom veliki trener koji je odveo Njemačku na vrh svijeta premijerno 1988, pa 1989. i 1993, a onda i Hrvatsku premijerno 2005, i isto tako Srbiju kao član stručnog štaba 2010, a da se i ne govori koliko je bio presudan za karijeru Đokovića u Njemačkoj. Ovo je pjesma koju mu je posvetio Đorđe Balašević olovkom na komadu papira 20.septembra 1989, malo nakon njegovog 50.rođendana, za koji kaže da ga je jedino i slavio uz 70-i. Počinje sa "Gospod Bog igra sa dosta spina, ova se zemlja vrti sve brže i kao stara, posebna vina, samo se pravi momci održe.

Majstore s mora, pratim te tajno, studiram tvoju dijagonalu, već pola vijeka serviraš sjajno, čitav si život u finalu." Ovo je bilo baš na početku turbulentnih vremena u Jugoslaviji, ta jesen je bila tako presudna i za Evropu. Kontekst je taj da je Pilić tada činio čuda se Borisom Bekerom i Stebom, i drugi put zaredom osvojio Dejvis Kup, tačno mjesec nakon pada Berlinskog zida, dok je u njegovom Splitu izrastao takav talenat kao Goran Ivanišević, upravo je u polufinalu 1988 savladao Jugoslaviju u Dortmundu, a dubl je bio Živojinović-Ivanišević.

A Đorđe Balašević je imao u svom Novom Sadu Moniku Seleš s kojom je i igrao kad je bila mala, a tog ljeta je već sa 15 godina stavila na muke veliku Štefi Graf u polufinalu Rolan Garosa, počele su da se dešavaju velike stvari u Jugoslaviji. Može i to da se zove "izgubljeni drim tim", onaj koji je rekao Armenuliću "Radmilo, ne daj da se ovo raspadne" nakon velike pobjede u Pragu aprila 1991, a potom se raspao pred polufinale sa Francuskom septembra te godine. Balašević je potom obilježio tenisko ljeto 1994. na terenima kod nas u Miločeru, navijao za Ivaniševića u polufinalu Vimbldona protiv Bekera i finalu protiv Samprasa, zajedno smo pratili, u teškim vremenima. Veza je mnogo, to su bili svjetski ljudi, daleko iznad konteksta vremena..