Luka Vlaisavljević

HOLANDIJA

Ko je prokleo "Oranje"?

Holandija se još od prošlog EURA vratila na fudbalsku mapu, kada ih je upravo sadašnji selektor Ronald Kuman poveo na finalni turnir Starog kontinenta nakon što su u kontinuitetu propustili EURO 2016, pa Mundijal 2018.

Došla je smjena generacija, velikani poput Arjana Robena, Veslija Snajdera, Robija Van Persija su sišli sa fudbalske pozornice nakon vezanog drugog, pa trećeg mjesta na Mundijalima u Južnoj Africi 2010. i Brazila 2014. godine.

Trebalo je vremena da se poslože kockice, da neki fudbaleri stasaju, neki preuzmu liderstvo, ali "Oranje" se vratilo ponovo u sam vrh i red ekipa koje spadaju u favoite, ne možda u odnosu na Englesku, Francusku i Njemačku, ali odmah tu iza.

Sama pomisao, ma skoro prva asocijacija na samo ime Holandije, je lijep, lepršav fudbal, sa nekim od najvećih majstora koje je ova igra dala.

Od Krojfove generacije, preko one koja je zapravo jedina osviojila neko veliko takmičenje, EURO 1988. a koju su predvodili Van Basten, Gulit, Rajkard, pa onda ona sa Berkampom, Sidorfom, Klajvertom, do pomenute koju si vodili Roben, Snajder, Van Persi.

Možda u tome i leži problem Holandije što su na zalasku te posljednje generacije, jednostavno ostali bez "lepršavih" fudbalera, a suočiti se sam sa sobom i istinom je najteža stvar. Uradio je to upravo Kuman, a nakon njega i Luj Van Gal, pa su trnasformaciju Holandije preusmjerili prvo na atleticizam, pa tek onda na umijeće i to je dalo rezultate.

Nema više neke velike planetarne zvijzde naprijed, koja može jednim potezom, fintom da zadivi planetu, ali ima zato radilicia, fudbalera koji mogu da trče dva meča zaredom, disciplinovanih igrača. Pa će maestro eventualno da se pojavi.

I onda baš kada se Holandija postavljala kao bitan faktor na predstojećem turniru u Njemačkoj uslijedio je gotovo nevjerovatan krah, povrede, eliminacija tri startna igrača iz veznog reda, Kumanove omiljene 4-3-3 formacije.

Prvo se povrijedio Frenki De Jong (nešto najbliže maestru što neo-holandski fudbal može da ponudi). I dok se Kuman raspravljao sa svojim bivšim klubom za koji je igrao i i koji je trenirao Barselonom, optuživajući ih da su oni krivi za De Jongovu povredu, gotovo u par dana je ostao i bez Martina de Rona i Teona Kopmajnersa.

De Ron je iskusan fudbaler, koji je kao zadnji vezni imao veliku ulogu pogotovo u defnazivi.

Kppmajners je upravo taj novi tip holandskog fudbalera, fudbaler koji trči od kraja do kraja terena, ima ubojit šut, i u trenucima lucidnosti da pas kad treba. Jedan od sinonima Atalante će vjerovatno u ovom prelaznom roku pojačati nekog od fudbalskih giganata, a kako stvari stoje najbliži je tome Juventus.

Tako je Kuman ostao bez mozga, kičme i postolja u samo par dana. Trijumvirat sredine koji je ulivao strah u kosti protivnika otišao je za manje od sedam dana.

Umjesto njih pozvao je nazad Jana Matsena iz Borusije, koji igra pozadi, i nikog više.

Nevjericu je izazvala i odlika da ne pozove Džošuu Zirkzea, fudbalera koji je imao sjajnu sezonu u Bolonji koja mu je obezbijedila najvjerovatniji prelazak u Milan.

Pogotovo kad se uzme u obzir kvalitet fudbalera s kojima Kuman raspolaže naprijed. Memfis Depaj je dobio prednost, iako je dao samo pet golova ove sezone i koji dolazi na turnir kao slobodan fudbaler, budući da Atletiko neće produžiti saradnju sa njim.

Sve ove promjene, dovele su do toga da će holandski stručnjak najvjerovatnije promjeniti formaciju i zaigrati u 3-4-2-1.

PRVA ZVIJEZDA TIMA

Koliko priča o promjeni filozofije Holandije ima smisla, najbolje se ogleda o djelu ekipe gdje se nalazi koncentrat kvaliteta - odbrani.

Nejtan Ake je sjajno napredovao u Sitiju, Matajs de Liht se povratio u Bajernu. Džeremi Frimpong je jedan od najboljih ofanzivnih bekova Evrope, i promjena formacije je nešto što mu najviše odgovara. Tu je i tandem Intera Stefan de Fraj i Denzel Damfris.

U veznom redu sve će da se svede na Rajana Gravenberha i Tijani Reijndersa koji je imao dobru sezonu u Milanu, kao i super talentovamon Ćaviju Simonsu koji je ofanzivniji.

Kodi Gakpo je bio sjajan na Mundijalu, ali u Liverpulu nije baš skroz ispunio očekivanja, mada je često igrao van pozicije uslijed brojnih povreda.

Zvijezda tima je bez premca Virdžil Van Dajk, kapiten Liverpula i reprezentacije, koji već godinama je pokretačka snaga i simbol nove Holandije.

SASTAV: 

Golmani: Džastin Bejlo (Fejnord), Mark Fleken (Brentford), Bart Ferbrugen (Brajton).

Defanzivci: Netjan Ake (Mančester siti), Dejli Blind (Đirona), Virdžil van Dajk (Liverpul), Denzel Dumrfis (Inter), Džeremi Frimpong (Bajer Leverkuzen), Lutsarel Gergtrejda (Fejenord), Matijas de Liht (Bajern Minhen), Miki van de Ven (Totenhem), Stefan de Vrej (Inter).

Vezisti: Tun Kopmajners (Atalanta), Frenki de Jong (Barselona), Rajan Gravenberh (Liverpul), Tidžani Rejnders (Milan), Jerdi Shauten (PSV), Džoi Verman (PSV), Džordžinjo Vajnaldum (El Etifak).

Napadači: Stiven Bergvajn (Ajaks), Brajan Brobi (Ajaks), Memfis Depaj (Atletiko Madrid), Kodi Gakpo (Liverpul), Donijel Malen (Borusija Dortmund), Havi Simons (Lajpcig), Vaut Veghorst (Hofenhajm).