Mi.M. [ N1 ]

Rizik od demencije povezan s osjećajem usamljenosti u djetinjstvu

Roditelji koji brinu zbog toga što dijete teško sklapa prijateljstva, ima problema u komunikaciji ili djeluje previše sklono samoći imaju razloga za zabrinutost, i to ne samo zbog izolacije u ranoj dobi.

Grupa ljekara sa sjedištem u Australiji, Kini i SAD-u pronašla je dokaze da posljedice usamljenosti u ranom periodu nisu ograničene samo na djetinjstvo, već da se najteži uticaji mogu pokazati dugo nakon smrti roditelja.

„Usamljenost u djetinjstvu bila je povezana s bržim kognitivnim padom i većim rizikom od pojave demencije u srednjoj i kasnijoj odrasloj dobi“, naveli su istraživači u radu koji je objavila Američka ljekarska asocijacija.

Čak i ako usamljeno dijete odraste u društvenu i otvorenu osobu, i dalje je vjerovatnije da će se kasnije u životu suočiti s kognitivnim problemima u poređenju s onima koji nisu osjećali usamljenost tokom djetinjstva, dodali su autori studije.

Nalazi su zasnovani na „kohortnoj studiji“ sprovedenoj na podacima oko 13.500 učesnika od 2011. do 2018. godine, preuzetih iz Longitudinalne studije o zdravlju i penzionisanju u Kini.

„S obzirom na trenutni nedostatak efikasnih tretmana za usporavanje napredovanja demencije, identifikovanje ranih, promjenljivih faktora rizika za kognitivni pad i demenciju ključno je za razvoj preventivnih strategija kojima bi se ublažio ovaj rastući teret bolesti“, naveo je tim, pozivajući na intervencije u ranoj životnoj dobi kako bi se rizik smanjio decenijama kasnije.

„Ovi nalazi sugerišu da usamljenost u djetinjstvu može da posluži kao nezavisni faktor rizika za kognitivni pad i demenciju u kasnijoj životnoj dobi“, naveli su istraživači sa Medicinskog univerziteta Capital u Pekingu, Univerziteta La Trobe u Melburnu, Škole javnog zdravlja Bostonskog univerziteta, Medicinskog fakulteta Harvard, Univerziteta Edith Cowan i Univerziteta Džeđijang.