Oliver Ristau  [ DW ]

29. 03. 2024. 07:47

Portugalija: Šuma za čepove i rakete

Plantaža nosi ime Rio Frio. To znači „hladna rijeka“. Ali ovdje, na jugu Portugalije, nedaleko od ušća rijeke Težo, rijetko je baš hladno.

To je ipak dobro za drveće plute, odnosno hrast plutnjak. „Ono voli toplu klimu i vrućine“, kaže Nuno Oliveira. Inženjer šumarstva ima ključni zadatak u Rio Friu. Namjera je da se lokalna šuma plutnjaka učini produktivnijom.

Oliveira radi za Corticeira Amorim. Portugalska kompanija je najveći proizvođač čepova za vino i šampanjac na svijetu, sa prometom od oko milijardu evra godišnje.

Četvrt vijeka do prvih „plodova“

Do sada je malo iskustva u komercijalnom i masovnom uzgoju hrasta. Jer, više od 90 odsto hrasta plutnjaka je samoniklo. Za vlasnike takvih šumskih gazdinstava, industrija plute je uglavnom samo sporedna stvar. Oni napasaju krave i stoku u šumama i bave se drugim aktivnostima.

Obično je potrebno 25 godina da mrtva kora mladih hrastova postane dovoljno debela da se prvi put oguli. Nakon toga je moguće ubiranje prinosa svakih devet godina.

Ali, tek sa drugom „berbom“ kora ima kvalitet potreban prirodnim čepovima za kvalitetna vina. A do tada će proći preko 40 godina od kako su hrastovi zasađeni ili iznikli.

Šume plute skladišta CO2

Proizvodnja plute u Portugaliji je tradicija već više od sto godina. Čekanje na zrelu koru još nikad nisu omeli snabdjevanje vinara čepovima.

Jer, drveće može da živi 200 i 300 godina, a ukupna površina u Portugaliji, Španiji i drugim zemljama širom Mediterana je dovoljno velika da obezbijedi snabdjevanje industrije.

Amorim obično kupuje čepove od nezavisnih proizvođača. Generalni direktor Antonio de Rios Amorim objašnjava, tokom posjete fabrici u Santa Maria de Lamasu blizu Porta, da kompanija sada ulazi u sektor šumarstva sa Rio Friom.

„Želimo da prepolovimo vrijeme do prve berbe na deset do dvanaest godina“, kaže on. „Investicija će se isplatiti nakon 30 godina i biće interesantna za profesionalne investitore kao što su penzioni fondovi i osiguravajuća društva koji traže ulaganja u skladištenje ugljen-dioksida.“

Pošto se plutnjak ne sječe, već se njegova kora guli dvadesetak puta tokom životnog veka, on skladišti mnogo CO2. „Čak do 73 tone po toni plute“, računa Antonio Amorim.

Šume plutnjaka barijera za požare

Pored pozitivnog uticaja na klimu, pluta je interesantna i za mnoge industrije zahvaljujući brojnim tehničkim svojstvima.

Na primjer, spejs šatlovi američke Nase i rakete SpaceX koriste plutu kao toplotni štit jer je materijal prirodno nezapaljiv.

Razorni šumski požari prošlog ljeta širili su se prvenstveno preko eukaliptusa i borova. Šume plutnjaka su, s druge strane, barijere. A tamo gdje šume plutnjaka rastu u sjevernoj Africi, na primjer, one zaustavljaju širenje pustinje.

Amorim vodi niz fabrika u Portugaliji u kojima se kora suši i prave čepovi za skupa vina iz jednog komada. Ono što ostane prerađuje se u granule plute: sirovina za mnoge druge primjene kao što su podne obloge, izolatori, đonovi za cipele i sjedišta za brze vozove.

Raznovrstan prirodni materijal

Razlog ove svestranosti je struktura kore plute. Sastoji se od saća sa oko 40 miliona ćelija po kubnom santimetru. Svaka ćelija djeluje kao toplotni izolator i prigušuje zvuk i udar.

Hemijski, pluta se sastoji od 45 procenata polimera suberina, koji formira ćelijske zidove. U prirodi se javlja skoro isključivo u pluti.

„Za plutu nema ograničenja“, kaže Antonio Amorim. „Imamo deset zaposlenih koji stalno rade na novim pronalascima. Tako smo došli na ideju da koristimo prigušivače vibracija i izolaciona svojstva plute za energetske transformatore.“

Amorim vjeruje da će, ako elektrifikacija bude napredovala kako se očekuje, potražnja snažno rasti.

A to zahtjeva produktivnije šume poput onih u Rio Friju. Inženjer šumarstva Oliveira uvjeren je da ovo može da funkcioniše na vjerovatno najstarijoj i sa 5.000 hektara najvećoj vještačkoj plantaži plutnjaka.

Jednostavno pustite drveće plute da raste neometano

Jedna od mjera je i povećanje broja stabala sa sadašnjih 100 na 400 po hektaru. A onda im treba dozvoliti da rastu.

Ljudi tradicionalno orezuju drveće kako bi mogli da uberu više žira i proizvedu ogrevno drvo. Ovo usporava njihov rast. Debla su tako visoka samo dva do tri metra.

„Ako ostavite sadnice same, one će rasti brzo i pravo prema suncu“, kaže Oliveira. I veća je vjerovatnoća da će dostići visinu od tri do četiri metra.

Ekološke prednosti šuma plutnjaka treba zadržati uprkos gušćoj sadnji. „Biodiverzitet je jedan od najvažnijih aspekata“, kaže Oliveira. „Obezbjeđuje stanište za veliki broj vrsta flore i faune. To uključuje ugrožene vrste kao što je iberijski ris.“

To je uglavnom zato što ljudi mogu da prepuste šumu samoj sebi. Nema tu mnogo posla tokom rasta. Pogotovo što biljka nema prohtjeve, treba joj malo vode i može da uspjeva na pjeskovitim zemljištima.