[ Tufik Softić ]

BERANE

Posla u bivšoj fabrici celuloze i papira ima tužilaštvo

Direktor Agencije za zaštitu životne sredine Milan Gazdić potvrdio je da u bivšoj fabrici celuloze i papira u Beranama postoji određena količina opasnih otpadnih hemikalija, što su vlasnici ove fabrike ranije demantovali. Gazdić je kazao da je prošle godine iz Crne Gore izvezeno 85 tona opasnih hemikalija, a da se pretpostavlja da je ostalo oko 200 tona takvih materija, naglašavajući da se radi o aproksimativnoj procjeni, odnosno da je do egzaktnih podataka u ovom trenutku teško ili nemoguće doći.

"Agencija raspolaže informacijom da se određena količina hemikalija nalazi u bivšoj fabrici celuloze i papira u Beranama“, rekao je direktor Agencije za zaštitu životne sredine.

Portal RTCG je mnogo ranije pisao o tome da su u napuštenim fabričkim objektima na sjeveru Crne Gore ostale značajne količine zaboravljenih hemijskih supstanci koje su se nekada koristile u procesima proizvodnje, a danas se ne zna kako se čuvaju, odnosno da li se uopšte obezbijeđene. 

Taj problem je aktuelizovan nakon što je nedavno izbio požar u magacinima bivše fabrike celuloze i papira, a crni i gusti dim uplašio stanovnike Berana, posebno naselja koja se nalaze u neposrednoj blizini ove nekadašnje fabrike.Trenutni vlasnici su Službi zaštite i spašavanja saopštili da je zapaljen bitumen, ali to nije do kraja otklonilo sumnju da možda nije gorjelo nešto drugo, odnosno da crni dim i smrad koji su se čitave noći širili gradom nijesu poticali i od opasnih hemikalija kojih je u ovoj fabrici nekada bilo.

Više bivših radnika i poznavalaca problematike kazalo je našem portalu da je krajnje vrijeme da se izađe na teren i da se provjere magacini svih fabrika u kojima se nekada koristila hemija u procesu proizvodnje.

"Čega je sve bilo, mi to dobro znamo. Ali želimo da se poslije izlaska na teren saopšte precizni podaci o tome gdje šta ima i u kojim količinama. Da se to ne radi paušalno i iz kancelarije. Interes javnosti je da se to zna precizno“, kazao je jedan od tehnologa iz bivše fabrike celuloze.

Agencija za zaštitu životne sredine tek je prošle godine, nakon upornih medijskih napisa, utvrdila da je opasnih hemijskih materijala u bivšoj fabrici kože "Polimka“ u Beranama bilo 85 tona, odnosno više nego duplo, i podnijela krivičnu prijavu protiv NN lica. A NN lica koja su kriva za dupliranje količina opasnog hemijskog otpada nijesu nikada otkrivena i sve se završilo tako što je krivična prijava ostala negdje da kupi prašinu u fioci. Portal RTCG je mnogo prije nego što je to Gazdić potvrdio, pisao o tome da „Polimka“ nije jedino mjesto gdje ima opasnih hemijskih materija i ukazao na neke druge moguće lokacije u Beranama i na sjeveru države. U tom kontekstu je pomenuta i bivša fabrika celuloze i papira, ali je nakon toga vlasnik preostale imovine ove kompanije kazao da u magacinima i krugu te fabrike takvih materija nema.

Nedavno je zvanično potvrđeno da su vlasnici fabrike celuloze i papira bili braća Bojovići, Dobrosav i Dragoslav, crnogorski ili andrijevički biznismeni u Beogradu, i da su za pola jedne akcije "Energoprojekta“, da bi postali većinski valsnici tog građevinskog brenda, prodali trećem biznismenu iz Berana svih 26 hektara zemljišta i sve napuštene hale i objekte nekadašnje beranske fabrike, iz kojih ovaj izvlači sirovinu za reciklažu. Na društevnim mrežama se nakon požara u nekadašnjoj fabrici celuloze i papira pisalo kako bi Agencija za zaštitu životne sredine morala da utvrdi šta je gorjelo u Beranama, ali nije poznato da li je to učinjeno. 

Sagovornici našeg portala smatraju i da je odmah po incidentu u bivšoj fabrici celuloze i papira i uznemirujućih napisa na društvenim mrežama, bilo posla i za tužilaštvo, koje je moralo da ispita slučaj i provjeri šta je stvarno gorjelo i da li i čega ima u magacinima ove nekadašnje fabrike. 

Direktor Agencije za zaštitu životne sredine Milan Gazdić kazao je da imaju saznanja da otpadnih hemijskih supstanci ima u ovoj bivšoj fabrici u Beranama, ali nije precizirao da li je to bezbjedno uskladišteno i da li građani imaju razloga za brigu, a interes javnosti je upravo da se to zna.