PRIČA O BORISU BEKERU

Sunovrat teniske legende

Boris Beker će danas saznati konačnu zatvorsku kaznu, nakon što je već osuđen za četiri nedjela u Londonu i još tri u Berlinu. Očigledno da ne očekuje da bude mala jer se ovih dana pozdravio sa najdražima, a očekuje se od 3 do 7 godina.

Beker je prethodna dva dana proveo sa djevojkom Lilijanom Monteiro s kojom je snimljen u potresnom zagrljaju, a prethodne sedmice je bio u kući doskorašnje supruge Lili i njihovog 12-godišnjeg sina Amadeusa Benedikta u Roterdamu. Do ovog sunovrata je došlo nakon njegovog bankrota, dugova od čak 600 miliona eura, i raznih opstrukcija koje je pravio u procesu. Sve je počelo da se ruši još prije 15 godina kada je na kocki skoro sve izgubio, pa morao da proda sva svoja dobra uključujući i prvi Vimbldonski pehar iz 1985. godine, dok je otkriveno da je sakrio pehare iz Australije 1991. i 1996. Izvukao ga je praktično Đoković kad ga je neočekivano angažovao za trenera i stavio malo po strani Vajdu, nakon te 2013. godine koja je protekla u znaku Nadala. U tom momentu Federer je imao 17 gren slem titula, Nadal 13, a Đokovic 6, a nakon tri godine saradnje sa Bekerom Federer je i dalje imao 17, Nadal 14, a Đokovic već 12. U tom periodu je osvojio napokon i Rolan Garos, imao sva 4 GS u istom trenutku, bezbroj turnira i rekordnih 16870 bodova juna 2016. Povlačenjem Bekera došle su dvije tamne godine i pad na 23.mjesto. I samog Borisa to je vratilo na veliku scenu, bio je ponovo u epicentru, obnovio i drevno rivalstvo sa Lendlom jer je ovaj trenirao tada Mareja, i čak sa svojim "blizancem" Edbergom koji je trenirao Federera. Nedavno je jedini pokušao zaista savjetovati Đokovica u Melburnu rekavši mu da se vakciniše i da mu nastupi porodice ne donose dobro. Ali vremenom su se vratili poroci i licna stranputica.

Mnogi njegov buran život tumače na razne načine. U Njemačkoj je bio heroj, ali i tu slavu koja je stigla u 17. godini uvijek je teško nosio na leđima. Od problema sa porezom do ljubavnih afera, često je bio na udaru domaće javnosti koja je navijala za spoj njega i velike Stefi Graf. Zna o tome dosta Boba Živojinović koji mu je bio jedan od najboljih prijatelja u mladim godinama i doveo ga na Marakanu 1987, na egzibicioni meč. Umjesto Stefi Boris je birao crnkinje, a 1992. godine bio izložen nacističkim prijetnjama kad je objelodanio vezu sa tamnoputom Barbarom Feltus, iako je rođena Njemica.

Tokom Olimpijade u Barseloni prijetili su mu i smrcu, a sve se nekako ugasilo kad je tu osvojio zlato u dublu sa Stihom. Tu priču je izgurao do kraja, oženio je 1993, a 1994. godine su dobili tamnoputog sina Nou kojem je dao ime iz inata po čuvenom tamnoputom teniseru Janiku Noi. Od tada Beker gotovo da i ne dolazi u Njemačku, osim na završni masters u Frankfurtu, a njegov život postaje kontroverzan i mnogo veću podršku ima sirom svijeta nego kod kuće. Tada počinju i poroci i prerani kraj karijere. Već se oprostio na Vimbldonu 1997. sa samo 29 godina, a onda definitivno 1999. U Londonu je pravio i oproštajnu žurku za kraj karijere i na njoj upoznao Andželu Jermakovu, ruskinju porijeklom iz Nigerije, takođe tamnoputu. Nakon afere s njom dobio je ćerku Anu za koju se saznalo 2001. godine kad je imala deset mjeseci. Na sudu nije htio da je prizna, niti da može biti njegova, ali DNK analiza je to potvrdila, a tamnoputa djevojčca plave kose i crvenih ociju mu je toliko ličila da je to odmah označilo kraj braka sa Barbarom nakon osam godina.

Sve nakon toga je bilo veliko trošenje stečenog bogatstva, loša poznanstva i udaljavanje od svijeta sporta. Ni brak sa Holanđankom Lili 2009. godine, ni rođenje novog sina Amadeusa, ni Đokovic, očito nisu mogli zaustaviti neizbježno. Previše toga mu je stavljeno na teret. Bas sada kad je s Lilijanom nasao mir presuda stize i nece biti laka.
Beker danas ima 54 godine. U tom istom Londonu je slavljen kad je imao samo 17, i dan danas je najmlađi šampion u istoriji Vimbldona. Slom favorita Mekinroa, Lendla i Konorsa tada mu je otvorio vrata, ali on je bio briljantan, u finalu je pobjedio Kevina Karena 3:1, mnogi kasniji asovi preko njega su se zaljubili u tenis, bio je nosilac novog talasa. Vimbldon je osvojio još i 1986 i 1989, a izgubio od Edberga finala 1988. i 1990, od zemljaka Stiha 1991, i od novog kralja Samprasa 1995, kad je imao labudovu pjesmu. Na tom turniru se bacao u flaj volejima, dobio nadimak bum-bum zbog paklenih servisa, postao besmrtan. Osvojio je on i US Open 1989, a Australiju 1991. protiv Lendla i 1996. protiv Canga. Slavne su njegove bitke s tadašnjim br1 Lendlom, osim puno Vimbldona uzeo mu je završni masters u Njujorku 1988. nakon pet sati epske borbe, njegova agresivnost uznemirila je Lendlovu imperiju. Edberg mu jeste uzeo neke vazne titule, ali s njim Beker ima fantastičnih 25:10. Vodio je Njemačku do pehara Dejvis kupa 1988. i 1989, i do još finala, a osim sa drvenim reketom pokazao je kolika je klasa i u modernom tenisu 90-ih kad je igrao velike mečeve sa Agasijem i Samprasom. Završno finale sa Samprasom u Frankfurtu 1996. mnogi smatraju mečom decenije. Nikad nije osvojio Rolan Garos, pamtimo ga u polufinalima, s Vilanderom 1987, sa Edbergom u pet setova 1989 kad je bila najveća šansa, i sa Agasijem 1991. Ali nova generacija Canga, Brugere, Mustera, Kurijera na toj podlozi je postavila nove zakone.

Pamtili smo ga po prijateljstvu i okršajima sa Živojinovićem koji mu je bio sličan po mentalitetu, a onda se rodilo veliko rivalstvo s Ivaniševićem. Još u Dejvis kupu u Dortmundu 1988. je probao da ga zaplaši, kad je Goran imao samo 16. Prvi put ga je Splićanin savladao na šljaci 1990, a na Vimbldonu tog ljeta odigrali su nezaboravno polufinale. Tada je još bio jači Boris, ali već 1992. je drugačija situacija, a u polufinalu 1994 Ivanišević ga je pobijedio glatko. Ipak, kao što su mnogi smatrali da jedino Sampras i Federer mogu igrati sa drvenim reketom, tako je Beker dokazano jedini iz te stare ere mogao da rusi šampione iz Boletijerijeve kuhinje, i pokazao kristalnu klasu i univerzalnost. Radi se o jednom od najvećih šampiona open ere, a samo 6 gren slem titula ne odslikava njegovu veličinu, kao što ni Lendlu ne odslikava njegovih 8. Moralo je biti puno više, ali drukčija je to epoha bila.

Sada je tužno vidjeti heroja djece iz 80-ih godina, čiji su posteri prodavani bolje od onih Duran Duran, Queen ili Samante Foks, kako se sada suočava sa presudom, koja zvuči kao presuda za život. I to baš sada kad djeluje da se maksimalno kaje i da je savršeno lucidan. Da je igrao tenis u današnjoj eri on bi zaradio stotine miliona. I do ovoga ne bi došlo. Ali sve je u njegovom životu bio raskorak i parabola, uzlazna i silazna, bas poput onog savršenog top spin loba drvenim reketom.

Nebojša Šofranac