Objavila M.L.B.

U ČETIRI GRADA

Registrovana rijetka bolest - lajšmanioza

Parazitsko oboljenje lajšmanioza, koju prenose komarci, u prethodnom periodu pojavilo se i u Kolašinu, ali je otkriveno i u Podgorici, Baru i Ulcinju

To oboljenje je smrtonosno za pse, koje je neophodno uspavati kada se otkrije bolest, a rizične grupe kod ljudi su djeca i osobe sa lošim imunitetom.

U opštini Kolašin već duži period prisutan je problem pasa lutalica, kao i u ostalim crnogorskim opštinama, što može dodatno da ubrza širenje bolesti, iako bolest rijetko opstaje u hladnim područjima.

Bolest je, kako su kazali iz Uprave za bezbjednost hrane, veterinu i fitosanitarne bolesti, otkrivena i u Podgorici, Baru i Ulcinju.

Lokalni veterinar iz Kolašina Saša Drljević objašnjava da je u gradu na Tari bio jedan slučaj, ali da je riječ o psu iz Podgorice.

“Lajšmanioza je parazitsko oboljenje. Na infekciju je osjetljivo oko sedamdeset vrsta sisara (psi, mačke, pacovi, divlje životinje…), uključujući i čovjeka. Ova bolest spada u grupu vektorskih bolesti koje prenose insekti, u ovom slučaju pješčana mušica. Lajšmanioza se najčešće pojavljuje u toplijim krajevima u tropskim i suptropskim, u pustinjama i šumovitim predjelima, ima je u mediteranskim zemljama i nekim djelovima Afrike, Indije i Južne Amerike. Rezervoar infekcije su glodari, sitni sisari i psi. Još od početka XX vijeka, kad je bolest otkrivena, pas je predstavljen kao glavni rezervoar bolesti, posebno u zemljama Mediteranskog bazena, kome i Crna Gora pripada”, kazali su iz Uprave za bezbjednost hrane, veterine i fitosanitarne poslove.

Međutim, kako dalje objašnjavaju, za nastajanje, održavanje i širenje bolesti osim prisustva uzročnog agensa, neophodno je prisustvo pješčane mušice koja sa inficiranog domaćina prenosi ujedom razvojne oblike parazita na novog domaćina.

Znači, bolest se prenosi između životinja i sa životinja na ljude pomoću pješčane mušice, zbog čega se oboljenje javlja u toplijim krajevima.

“Klinička slika bolesti kod pasa varira, od blagih simptoma na koži, do vrlo ozbiljnih koji mogu dovesti do uginuća psa, ukoliko se bolest ne liječi. Prvi znaci bolesti kod pasa su tromost, apatičnost, gubitak apetita i mršavljenje. Kad se bolest razvije, zahvata prvo oči i kožu oko očiju, ušiju i nosa, po koži se stvaraju upalni plitki čvorići, čest je gubitak dlake oko očiju, na vratu i repu, a koža može biti sa srebrnobijelim ljuspama. Bolest povremeno prati visoka temperatura. Ponekad se javljaju i problemi digestivnog trakta, koji najčešće dovedu do uginuća životinja. Način liječenja je kompleksan i baziran na jačanju imuniteta. Kod pasa se najčešće i nakon dugotrajnog liječenja bolest vraća jer, za sada, ne postoji lijek koji potpuno eliminiše lajšmaniju iz organizma psa. Neophodni su redovni pregledi i kontrole zdravlja psa”, kazali su iz te uprave.

Za sada, kako navode, ne postoji potpuna zaštita pasa. Vakcine i ljekovi za prevenciju infekcije ne postoje.

Za smanjenje rizika od prenosa uzročnika lajšmanioze kod pasa potrebno je redovno životinje štititi od insekata adekvatnim sredstvima, tretirati, ukoliko je moguće, okolinu u kojoj boravi pas odgovarajućim insekcitidima, obezbijediti psu smještaj u zatvorenom prostoru tokom noći i slično.

U slučaju sumnje, kako kažu, obavezno se obratiti nadležnoj veterinarskoj ambulanti koja će izvršiti pregled i ispitivanje psa.

“S obzirom na karakter klime i posljedičnu mogućnost opstanka pješčane mušice, bolest kod pasa je najprisutnija u Podgorici, Baru i Ulcinju. Prenošenje bolesti na ljude, kako smo već naveli, moguć je ujedom pješčane mušice. Imunodeficijentne osobe i djeca su rizične kategorije za ovu bolest” kazali su Uprave za bezbjednost hrane, veterinu i fitosanitarne bolesti.

Sa druge strane, Drljević smatra da je za oboljelog psa jedino rješenje uspavljivanje, jer se bolest stalno vraća, te da je najbolje rješenje uspavati oboljelog psa, jer je on izvor zaraze.

“Navodno, vrlo teško se na čovjeka kontaktom sa psa može prenijeti. Teško je ljudima objasniti da te zaražene pse treba uspavati, jer su oni živi izvor zaraze. Najgora je stvar što se sa zaraženog psa bolest prenosi na druge životinje”, kazao je Drljević.