[ Objavila: M.M.Lj. ]

LAJOVIĆ OCIJENIO

"Pismo dokaz da je rješavanje crkvenog pitanja moguće"

Pismo patrijarha Vaseljenskog Vartolomeja crnogorskom predsjedniku Milu Đukanoviću dokaz je da je rješavanje crkvenog pitanja u Crnoj Gori neophodno i moguće, kazao je arhimandrit eparhije podgoričko-dukljanske Vladimir Lajović.

Mitropolija crnogorsko primorska (MCP) ranije je dostavila medijima pismo koje je Vartolomej 21. juna dostavio predsjedniku države Milu Đukanoviću. On je saopštio da Vaseljenska patrijaršija, zajedno sa svim drugim pravoslavnim crkvama, kao jedinu kanonsku pravoslavnu jurisdikciju u Crnoj Gori priznaje onu pod nadležnošću mitropolita Amfilohija.

Lajović je rekao da se ogromna većina bavi sporadičnim porukama pisma Vartolomeja i da ih tumači u skladu sa svojim partikularnim interesima.

On je naveo da nema ničega iznenađujućeg u konstataciji Vartolomeja da Crnogorska pravoslavna crkva (CPC), koja je osnovana 1993. godine, nikad nije bila autokefalna i kanonski priznata.

“Upravo je to pismo dokaz da je rješavanje crkvenog pitanja u Crnoj Gori i obnove njene autokefalnosti i nužno i moguće. Na ovaj ili onaj način”, navodi se u saopštenju dostavljenom agenciji MINA.

Lajović je kazao da je CPC nastala kao izraz nasušne crnogorske potrebe da u jeku razarajućih ratova ima svoj duhovni izraz koji proizilazi iz njene hiljadugodišnje državne i duhovne autentičnosti. 

“Taj pokret je i nastao upravo sa namjerom da se otpočne proces obnove autokefalne CPC koja je postojala do 1918. godine kao autokefalna, kanonski priznata, u euharistijskom jedinstvu sa svim pomijesnim crkvama u vaseljeni, koja je priznavala apostolsko preimućstvo Vaseljnskoj patrijaršiji, sa manastiruma koji su bili u državnom vlasništvu i mitropolitom Cetinjskim koji se birao iz reda arhijereja u Crnoj Gori”, rekao je on.

Prema riječima Lajovića, više je nego očigledno da je afirmisanje samo jedne adrese u Crnoj Gori u odnosu na četiri ravnopravne prekogrančne eparhije SPC koje funksionišu na ovoj teritoriji, jasna poruka da se politika Beogradske Patrijaršije ogolila kao geopolitički instrument određenih centara moći.

Ta politika, kako je naveo, vrlo je partikularna u odnosu na vaseljensku dimenziju pravoslavlja, kome Crna Gora vjekovno pripada.