RCG

A sada klasiku, molim

Nedjelja, 10. mart

U emisiji „A sada, klasiku molim“, vašoj pažnji preporučujemo maestralne interpretacije američkog dirigenta mađarskog porijekla, Antala Doratija. Poznat po promociji muzike 20. vijeka, posebno djela Bele Bartoka, a zapažen po tonskim zapisima muzike Petra Iljiča Čajkovskog, Dorati je prvi put u koncertnu salu, uz orkestar, uveo prave topove, crkvena zvona i vojnički bleh sastav.

Srdačan i blag, međunarodno priznati dirigent Antal Dorati, vodio je Nacionalni simfonijski orkestar Vašingtona od 1970. do 1977. Pored bogate koncertne karijere, ostvario je više od 500 snimaka, od kojih su mnogi postali zvučni eksponati, koji su dodatno doprinijeli njegovoj slavi.

Antal Dorati, dirigent

Mađarskog kompozitora Belu Bartoka, možemo opisati kao velikog poznavaoca folklora, jednog od osnivača etnomuzikologije, antropologije i etnografije u muzici. Umjetnik koji je u 59. godini, zapravo, počeo karijeru iznova, čovjek koji nikada nije savladao čežnju za domovinom, iako mu tuđina nije bila maćeha, nije mu podarila ni blagostanje.

 Bela Bartok, mađarski kompozitor

Bartok je umjetnost smatrao uzvišenom djelatnošću, prezirao je umjetnička nadmetanja, a jednom prilikom izrekao je čuvenu rečenicu: „Takmičenja su za konje, a ne za muzičare“.

Urednica emisije Stana Šalgo