Slučajno otkriće

Metalni zupčanik star 300.000.000 godina

Kada je Dimitri, mještanin Vladivostoka, želeo da ubaci komad uglja u peć, na njemu je primetio oksidovani ali dobro očuvani komad metala koji je izgledao obrađen. Opčinjen otkrićem, čovek je odneo ugljen s metalom u naučni zavod regije Primorje i predao ga je biologu Valeriju Brieru.

U ekspertskoj analizi dijela metalnog zupčanika iz komada uglja, navedena je procjena starosti dijela - na nevjerovatnih 300 miliona godina. Predmet je izrađen od precizno obrađenog i poliranog komada aluminijuma na kojem se nalaze tri zuba nekog zupčanika.

Prastari komad aluminijuma je procijenjen na starost jednaku starosti Pangee. U to vreme su nastali neki planinski lanci, poput Apalača na istoku Severne Amerike, Atlas u Severnoj Africi i Ural u Evroaziji. Sasvim je logično postaviti pitanje, ko je mogao imati znanje o preciznoj obradi metala i stvaranju legura u doba kada su Afrika i Amerika još uvek bile spojene?

Geolozi su otkrili da je metal u komadu uglja sastavljen od legura aluminijuma i magnezijuma u odnosu 98% čistog aluminijuma i 2% čistog magnezijuma.

Današnja metalurgija koristi leguru aluminijuma koja se naziva duraluminijum. Ta legura se uglavnom stvara od kombinacije aluminijuma, bakra i magnezijuma, i najčešće se koristi u vazduhoplovstvu. 

U svakom slučaju, aluminijumske legure se stvaraju s brojnim metalima, u raznim varijacijama, ali nauka stvara legure s aluminijumom i magnezijumom koje se ne mogu pohvaliti vrednim mehaničkim karakteristikama, a da je u njima udeo magnezijuma manji od 5%.