[ Objavio: O.Z. ]

IZLOŽBA I DOKUMETARAC

Fotografije Tine Modoti u Podgorici i Tivtu

U sklopu međunarodnog projekta pod nazivom "Tina Modoti", koji se realizuje od 5. do 30. maja u Podgorici i Tivtu, biće prikazana kolekcija od 100 crno-bijelih fotografija jedne od najznačajnih umjetnica 20. vijeka - Tine Modoti (1896-1942), kao i dokumetarac „Tinisima, dogma i strast." iz 2011. godine, rediteljke Laure Martinez Diaz.

Otvaranje izložbe u Podgorici biće upriličeno u petak, 5. maja sa početkom u 20 časova u Umjetničkom paviljonu ULUCG i trajaće do 13. maja, dok će dokumentarni film biti prikazan u subotu, 6. maja u Narodnoj biblioteci „Radosav Ljumović" sa početkom u 19 časova. Od 15. do 30. maja radovi će biti izloženi u Muzeju pomorskog nasljeđa u Porto Montenegru (Tivat), a projekcija dokumentarca planirana je za utorak, 16. maj, sa početkom u 20 časova.

Organizator događaja je NVO Most kulture, a pokrovitelji su: Glavni grad Podgorica, Ambasada Italije u Podgorici, Italijanski kulturni centar, Regija Frijuli Venecija Đulija, Opština Udine, Opština Tivat i Turistička organizacija Podgorice. Sponzor projekta je Terna Crna Gora, dok su partneri: Fondacija Cinemazero, Porto Montenegro, Udruženje likovnih umjetnika Crne Gore, Metropolis, Fleka, Golbi Print, Costa Design, Jokanović računovodstvo i finansijsko savjetovanje.

Izložba fotografija

Kolekcija fotografija Tine Modoti uključuje 100 crno-bijelih radova i u najvećoj mjeri obuhvata ostvarenja nastala u Meksiku tokom druge decenije 20. vijeka. Ova najobimnija i najvažnija faza stvaralaštva Modotijeve inicijalno je vezana za eksperimente u prikazima mrtve prirode, objekata, enterijera i dijelova arhitektonskih zdanja, ali prevashodno za dokumentovanje socijalnih promjena i revolucionarnog duha vremena u kojem je živjela.

Kolekcija obuhvata brojna ostvarenja za koje je inspiraciju tražila na meksičkim ulicama, fotografišući stanovništvo, istaknute umjetnike, intelektualce i političare tog vremena, kao i meksičku radničku klasu. Dio njenog opusa uključuje i prikaze meksičkih Indijanaca u regiji Oahaka, a pored njih, biće predstavljeno i nekoliko fotografija iz Berlina, kao i aktovi i portreti Tine Modoti koje su radili čuveni fotograf Edvard Veston i anonimni autori.

Biografski dokumentarac

U dokumentarnom filmu „Tinisima, dogma i strast" hronološki je ispraćen život Tine Modoti, fotografkinje frijulskog porijekla, počevši od njenog djetinjstva i rane mladosti u Udinama i odlaska iz Italije. Sa 16 godina Modoti započinje put sličan brojnim Italijanima sa početka 20. vijeka, i biva prinuđena da migrira i pridruži se svom ocu u SAD 1913. godine. Deset godina kasnije seli se u Meksiko, zemlju koja nakon prve revolucije u tom vijeku prolazi kroz pravi umjetnički preporod i u koju dolaze brojni intelektualci i avangardni umjetnici. Tina biva očarana Meksiko Sitijem, gradom koji je odisao slobodom i u kojem je kreativnost bila u službi društva, zbog čega se odlučuje da ostane da živi u njemu. U poetičnom dokumentarcu, u kojem je dosta prostora dato izvrsnim fotografijama Modotijeve, smjenjuju se i slike današnjeg Udina i regije Frijuli, te arhivski snimci Meksika s početka 20. vijeka.

Tina Modoti (1896-1942) fotografkinja, model, glumica i revolucionarna politička aktivistkinja, rođena je u Udinama, Italija. Emigrirala je u SAD sa 16 godina. U ranoj mladosti igrala je u nekoliko pozorišnih predstava i nijemih holivudskih filmova i bila je model umjetnicima. Zajedno sa svojim mentorom, čuvenim fotografom Edvardom Vestonom, 1923. godine odlazi u Meksiko Siti. Modoti se ubrzo susrijeće sa tamošnjim avangardistima i postaje oficijelna fotografkinja cvjetajućeg meksičkog muralističkog pokreta. Od 1927. pridružuje se Meksičkoj komunističkoj partiji, a njeni radovi postaju sve više politički motivisani. Fotografije objavljuje u časopisima poput: „Meksikan Folkvejs", „Forma", kao i mnogo radikalnijem „El Maćete". Velika samostalna izložba koju je imala 1929. godine u Nacionalnoj biblioteci promovisana je kao „Prva revolucionarna izložba fotografija u Meksiku". Zbog političkog angažovanja, ubrzo je deportovana iz zemlje. Tokom izgnanstva boravi u Njemačkoj, Rusiji i Španiji, da bi se deset godina kasnije, pod lažnim imenom, vratila u Meksiko, gdje i umire u 46. godini života.